çelişme
a. 1. Çelişmek durumu, tenakuz: Fikirlerindeki çelişmeyi belirtip adamı kıskıvrak bir kapana sıkıştırır. -H. Taner. 2. man. Önerme, yargı, kavram ve terimlerin birbirini tutmama durumu.
çelişme İng. contradiction
Tanığın ya da sanığın, önceki anlatması ile sonraki anlatmasının birbirine uymaması.
çelişme İng. contradiction
İki kavramın ya da yargının birbirini dışarda bırakan -> karşıolumu. // Hegel felsefesinde itici güç olarak belirir, bk. eytişim
çelişme İng. contradiction
1. Bir önerme ile bu önermenin değillemesinden oluşan küme: ( ) biçimindeki bir önerme.
çelişme İng. contradiction
Eytişimci düşünüşte her devinimin kaynağını, canlılığın kökenini ve gelişme ilkesini anlatan ulam; evren, doğa, toplum ve insanın gelişim yasası.
çelişme İng. contradiction
Bir önermenin aynı zamanda hem olurlanıp hem de yadsınması.
çelişme için benzer kelimeler
çelişme, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'e', 'l', 'i', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
çelişme kelimesinin tersten yazılışı emşileç diziliminde gösterilir.