çelme

a. 1. Çelmek işi. 2. Birini yere düşürmek için ayağının önüne ayak uzatma: “Bir itişme, bir bakışma, bir yanındakine çelme vurup öne geçme yarışıdır gidiyordu.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Arkadan hafifçe bağlanan baş örtüsü.

Kısa çalı odunu.

Fese veya başa sarılan oyalı krep, mendil, yazma.

Pencere: Bazı evlerde çelme yoktur.

Keklik: Çelmenin sesi yaman.

Akarsuyun hızını kesmek için, meşe direkleri, çalı ve kum torbalarıyla yapılan set.

Karşı güreşçinin ayağının arkasına ayak koyma.

Yağının yumruğunu bilekle, kolla, elle karşılayıp yönünden çevirmek.

Birkaç çekinin birbirlerine bağlanmasından oluşan yeni alınlık. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep)

bk. çalma

çelme için benzer kelimeler

çelme, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'e', 'l', 'm', 'e', şeklindedir.
çelme kelimesinin tersten yazılışı emleç diziliminde gösterilir.