cemaat

cemaat, -ti Ar. cem¥¤at

a. (cema:at) 1. din b. Bir imama uyup namaz kılan kişiler. 2. İnsan kalabalığı, topluluk: “Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor.” -T. Buğra. 3. Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu: “Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler.” -F. R. Atay.

< Ar. cemâat) cemaat, topluluk


cemaat

< Ar. cemâat: cemaat || camahat || cemahat || cemat


cemâat

topluluk. ~vakfı: topluluk turgusu, bekiti.


cemaat için benzer kelimeler


cemaat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'm', 'a', 'a', 't', şeklindedir.
cemaat kelimesinin tersten yazılışı taamec diziliminde gösterilir.