cemaat

cemaat, -ti Ar. cem¥¤at

a. (cema:at) 1. din b. Bir imama uyup namaz kılan kişiler. 2. İnsan kalabalığı, topluluk: Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor. -T. Buğra. 3. Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu: Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler. -F. R. Atay.

< Ar. cemâat) cemaat, topluluk

cemaat

< Ar. cemâat: cemaat || camahat || cemahat || cemat

cemâat

topluluk. ~vakfı: topluluk turgusu, bekiti.

cemaat için benzer kelimeler

cemaat ne kadar çok olsa imam gene bildiğini okur

cemaat ortaları

cumhur cemaat

cümbür cemaat

imam osurursa cemaat sıçar

son cemaat yeri

cemaat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'm', 'a', 'a', 't', şeklindedir.
cemaat kelimesinin tersten yazılışı taamec diziliminde gösterilir.