cembiye

cembiye Ar. cenbiyye

a. esk. 1. Bir çeşit eğri kama, hançer: “Karşı taraf üstüne üşüşüp cembiye ile Türk çocuğunu parçaladılar.” -F. R. Atay. 2. Ağzı eğri bir tür Arap bıçağı.

---

cembiye, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'm', 'b', 'i', 'y', 'e', şeklindedir.
cembiye kelimesinin tersten yazılışı eyibmec diziliminde gösterilir.