cemiyet

cemiyet Ar. cem¤iyyet

a. 1. Dernek: “Gazi'nin reisliği altında bir Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti var.” -E. İ. Benice. 2. esk. Düğün: “Bohçacı hanım, cemiyetin nerede olacağını öğrenip yarın haber getirmeyi vadetmişti.” -S. M. Alus. 3. esk. Bir olayı veya kişiyi kutlamak amacıyla bir araya gelen topluluk: “Bir hafta olmazdı ki bir mektebe başlama, bir sünnet, bir düğün, bir lohusa cemiyeti görmeyelim.” -Ö. Seyfettin. 4. esk. Yüksek sosyete. 5. ed. Birbirine uygun veya zıt anlamlı kelimeleri tenasüp, tezat sanatları yoluyla bir araya getirme. 6. top. b. Toplum: “Sanatkârın, asıl cemiyete nüfuz eden büyük bir muallim olduğunu bilmemiz lazımdır.” -A. H. Çelebi.


cemiyet

bk. sosyete


cemiyet için benzer kelimeler


cemiyet, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'm', 'i', 'y', 'e', 't', şeklindedir.
cemiyet kelimesinin tersten yazılışı teyimec diziliminde gösterilir.