cenabet

cenabet Ar. cen¥bet

sf. (cena:bet) din b. 1. Cünüp. 2. mec. Pis, kötü, hoşlanılmayan (kimse veya şey): “Cenabet karının oyunları da en aşağı yedi sekiz kısımlıktır, çok bekletir.” -P. Safa. 3. a. din b. Cünüplük.

---

cenabet, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'n', 'a', 'b', 'e', 't', şeklindedir.
cenabet kelimesinin tersten yazılışı tebanec diziliminde gösterilir.