cep

cep, -bi Ar. ceyb

a. 1. Genellikle bir şey koymaya yarayan, giysinin belli bir yeri açılarak içine yerleştirilen astardan yapılmış parça: “Bayramın her günü gelirler, ellerini ceplerine sokarak dolaşırlardı.” -A. Kutlu. 2. Trafiği kolaylaştırmak, araçların durabilmesine olanak sağlamak için yaya kaldırımları veya şehirler arası yolların kenarlarına yapılan cep biçimindeki taşıt yanaşma yeri. 3. Cep telefonu: Seninle yarın cepten konuşuruz. 4. ask. Savaş alanının bir yerinde düşmanın geriletilmesiyle ortaya çıkan taktik durum, çökertme.


cep

Ocağın yemek pişirilen köşesi.


cep

Eğri: Araba cep gidiyor.


cep

Kıvam, olgunlaşma: Cebi gelmeden yimeği neye indirdin.


cep

bk. kese


cep İng. pocket

cep için benzer kelimeler


cep, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'p', şeklindedir.
cep kelimesinin tersten yazılışı pec diziliminde gösterilir.