çepel

çepel

a. 1. Kir, bulaşık, çamur, pislik. 2. Ürüne karışmış yabancı madde: Üzümün çepelini ayıkladı. 3. Çalı çırpı. 4. sf. hlk. Bozuk, kapalı (hava): Şu saatte kar yağıyordur, daha fenası hava çepeldir, sokaklar çamurludur. -R. H. Karay.

çepel

Çamur, pislik, bulaşık, kir.

çepel

1. Toz, saman, yoz tohumlarla karışık hububat. 2. Çalı çırpı, çor çöp.

çepel

Yağmurlu, bozuk hava.

çepel

Engebeli arazi: Bu yol çok çepel.

çepel

Dişi hayvanların üreme organlarının çıkardığı beyaz renkli salgı.

çepel

Bulaşık.

çepel, (cipil)

1. Kirli, pis, murdar. 2. Pislik. 3. Bataklık

çepel için benzer kelimeler

çepel eylemek

çepel illeti

çepel, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'e', 'p', 'e', 'l', şeklindedir.
çepel kelimesinin tersten yazılışı lepeç diziliminde gösterilir.