çepel
a. 1. Kir, bulaşık, çamur, pislik. 2. Ürüne karışmış yabancı madde: Üzümün çepelini ayıkladı. 3. Çalı çırpı. 4. sf. hlk. Bozuk, kapalı (hava): Şu saatte kar yağıyordur, daha fenası hava çepeldir, sokaklar çamurludur. -R. H. Karay.
çepel
Çamur, pislik, bulaşık, kir.
çepel
1. Toz, saman, yoz tohumlarla karışık hububat. 2. Çalı çırpı, çor çöp.
çepel
Yağmurlu, bozuk hava.
çepel
Engebeli arazi: Bu yol çok çepel.
çepel
Dişi hayvanların üreme organlarının çıkardığı beyaz renkli salgı.
çepel
Bulaşık.
çepel, (cipil)
1. Kirli, pis, murdar. 2. Pislik. 3. Bataklık
çepel için benzer kelimeler
çepel, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'e', 'p', 'e', 'l', şeklindedir.
çepel kelimesinin tersten yazılışı lepeç diziliminde gösterilir.