cephe
a. 1. Bir şeyin veya yapının ön tarafta bulunan bölümü: Başını kaldırarak köşkün karanlık cephesine baktı. -P. Safa. 2. Belli bir düşünce, istek çevresinde sağlanan beraberlik. 3. mec. Yan, yön, taraf: Hakikatin binbir cephesi ve başka başka görünüşleri yok mudur? -A. Ş. Hisar. 4. ask. Üzerinde savaşın sürdüğü bölge: Meydan muharebesi, yüz kilometrelik cephe üzerinde cereyan ediyordu. -Atatürk. 5. den. Farklı ısıdaki iki su kütlesi arasındaki sınır. 6. meteor. Yerde veya daha yükseklerde sıklık, sıcaklık bakımından iki ayrı hava yığınının karşılaştıkları yer.
Cephe İng. Front Alm. Front Fr. Front
cephe için benzer kelimeler
cephe, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
c harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'c', 'e', 'p', 'h', 'e', şeklindedir.
cephe kelimesinin tersten yazılışı ehpec diziliminde gösterilir.