cıba

cıba

1. Tüyü kırkılmış keçi ve koyun. 2.bk. cılbak (I). 3. Kel, saçsız.


cıba

Kağnı ve boyundurukta kullanılan ağaç çivi.


cıba

Zayıf, ince ve küçük.


cıba

1. Bozkır, verimsiz toprak. 2. Tepe, yüksek yer. 3. Bol gübreli yumuşak toprak.


cıba

Kalburdan geçirilerek temizlenmiş pirinç.


cıba

Salyangoz.


cıba

Domuz yavrusu.


cıba

Yelken bezi.


cıba

1. Süslü çocuk giyeceği. 2. Yeni doğan çocuklara giydirilen gömlek.


cıba

Dağınık.


cıba

1.bk. cıbar (I)-1. 2. Yaramaz çocuk. 3. Piç.


cıba

Bebeklikten çıkmış çocuk


cıba

Çıplak.


cıba

Tandır karıştırmaya yarayan ucu demirli değnek.


cıba

Çocuk.


cıba

Tüyü yeni kırkılmış keçi yavrusu.


cıba

Erkek çocuk (Yemişli köyü), çocuk (Gediz).


cıba

Kırkılmış keçi (Çayağzı)


cıba

Domuz yavrusu, çocuk (kızgınlıkla)


cıba, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'ı', 'b', 'a', şeklindedir.
cıba kelimesinin tersten yazılışı abıc diziliminde gösterilir.