cıbıl
sf. hlk. 1. Çıplak. 2. Yoksul, parasız, geçim darlığı çeken.
cıbıl Fr. Egrotant, te
cıbıl
Erkeğin cinsiyet organı.
cıbıl
Sırsıklam, sulu.
cıbıl
1.bk. cılbak (I). 2. Üzerinde semeri veya eğeri olmayan eşek veya at. 3. bk. cıbır (II)-1.
cıbıl
Bezir yağı kandili.
cıbıl
Parası olmadığı halde caka satan: Bırak şu cıbılı.
cıbıl
1.bk. cıbır (VII). 2. Suyu az ırmak ve gölcük.
cıbıl
Geçim darlığı çeken, yoksul, züğürt.
cıbıl
Tüyü dökülmüş.
cıbıl
Cılız, zayıf.
cıbıl
Suyun sığ yeri.
cıbıl
Çıplak.
cıbıl
1. bk. cıbır (III). 2. bk. çıbıl.
cıbıl
Parasız, yoksul.
cıbıl
Tembellik nedeniyle yoksul kalan
cıbıl
Çıplak, cır cıbıl
cıbıl
Çıplak; fakir; cebi delik kimse. || cıl / cır cıbıl
cıbıl için benzer kelimeler
cıbıl, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
c harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'c', 'ı', 'b', 'ı', 'l', şeklindedir.
cıbıl kelimesinin tersten yazılışı lıbıc diziliminde gösterilir.