çiçek

çiçek, -ği

a. 1. bit. b. Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan çoğu güzel kokulu, renkli bölümü. 2. bit. b. Çiçek açan kır veya bahçe bitkisi: “Bahçemin en güzel çiçeğini size takdim ediyorum.” -N. Hikmet. 3. mec. Davranışları hafif, toplum kurallarına uymayan kimse: Onun ne çiçek olduğunu hep biliriz. 4. kim. Süblimleşme veya çiçeksime yoluyla elde edilen toz. 5. tıp İrinli kabarcıklar dökerek yüzde izler bırakan ateşli, ağır ve bulaşıcı bir hastalık.


çiçek Fr. Variole
çiçek

Frengi.


çiçek

Resim veya yazı kopyası.


çiçek

Papatya.


çiçek

Ufukta görülen küçük köpüklü dalgacıklar: Çiçek görülmeden kış gelmez.


çiçek

Kabak gülü


çiçek

Lahana


çiçek İng. flower, blossom

Tohumla üreyen bitkilerde, tohumu veren çanak ve taç yaprak, erkek organ ve dişi organdan oluşan en uçtaki büyüme tomurcukları.


çiçek Osm. zehr, zehre

(botanik, tarım)


çiçek İng. flower

Tohumla üreyen bitkilerde, tohumu veren çanak ve taç yaprak, erkek ve dişi organdan oluşan en uçtaki büyüme tomurcukları.


Çiçek Köken: T.

Cinsiyet: Kız Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan, çoğu güzel kokulu, renkli bölümü.


Çiçek

Ağrı ili, Sarısu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


çiçek için benzer kelimeler


çiçek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'i', 'ç', 'e', 'k', şeklindedir.
çiçek kelimesinin tersten yazılışı keçiç diziliminde gösterilir.