çiğ
sf. 1. Pişmemiş veya az pişmiş. 2. Gözü rahatsız eden, göze batan (renk, ışık): Koca Mustafapaşa'daki Berber Selim'in aynası karşısında çiğ renkleri buna benzeyen çok süslü bir resim asılıydı. -R. H. Karay. 3. mec. Yersiz ve yakışıksız: Bu, benim gibi yaşını başını almış bir adam tarafından pek çiğ bir hareket olurdu. -Y. K. Karaosmanoğlu. 4. mec. Yaşının gerektirdiği görgüye ve olgunluğa erişmiş olmayan (kimse): Fakat Cemal Paşa, çiğ bir politikacı değildi. -F. R. Atay.
çiğ Fr. Cru, ue
çiğ
1.Yağ çıkarmak için biriktirilmiş çiğ süt. 2. Çiğ sütün büyük kaplarda pıhtılaşması. 3. Çiğ sütün üzerinde meydana gelen yağ tabakası, kaymak. 4. Çökelek yapılmak için ayrılarak kendi kendine ekşimeye bırakılan çiğ süt.
çiğ
Oğlak ağılı.
çiğ
Ekmek sepeti.
çiğ
Kamıştan örülmüş sergi.
çiğ
Köylerde süt süzmeye yarayan, bir iki metre uzunlukta, yaprakları dikenli ve üst tarafında haşhaş başı gibi yuvarlak bir başı olan ot türü: Çiğ bul gel sütü süzelim.
çiğ
Çift sürerken pulluk veya saban deymeden kalan yer: Hasa'nın sürdüğü çifte bakma yarı yarıya çiğ bırakır.
çiğ
Çığ
çiğ İng. dew
Geceleyin havayuvarındaki su buğusunun yoğunlaşması sonucu yerde ya da bitkiler üzerinde oluşan su damlaları.
çiğ Dgr. der tauI) 1. Pişmemiş sütün üstünde toplanan yağ. (Sofça -Kütahya) 2. Ekşimiş süt. (Kırçiçeği *Susuz -Kars)II) Birbirine dik çubuklardan yapılmış kare biçiminde taze peynir süzme aracı. (Buruncuk *Yerköy -Yozgat)III) Çürük ip. (Gedikli *Şarkikaraağaç -Isparta)
çiğ
Talimsiz, idmansız
çiğ için benzer kelimeler
çiğ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'i', 'ğ', şeklindedir.
çiğ kelimesinin tersten yazılışı ğiç diziliminde gösterilir.