çırak
a. 1. Zanaat öğrenmek için bir ustanın yanında çalışan kimse. 2. Dükkânda ayak işlerine bakan kimse: Ekseriya bahçıvan, uşak, bakkal çırağı ile karşılaşırdım. -R. H. Karay. 3. esk. Saray, daire vb. büyük yerlerde yıllarca hizmet ettikten sonra geçimi sağlanarak başka yerde yaşamasına izin verilen kimse.
çırak
Derileri sermek için iki kazık arasına uzatılan direk.
çırak
< Far. çerâg: Terzilik gibi işleri öğrenmek için bir ustanın yanında çalışan kimse
çırak
Gölge oyunu'nda gerginin hazırlanmasını, oynanacak oyunun tasvirlerini seçip sıraya koymak görevini yapan yardımcı kişi.
çırak
1. Yağlı güreşte ve karakucakta güreşe yeni başlamış güreşçiye verilen ad. 2. Usta bir güreşçinin yanında yetişen güreşçi.
çırak İng. painter's prentice
(Resim, Heykel) Eskiden, ressam ve heykelcilerin yanında çalışarak öğrenim yapanlara verilen ad.
çırak İng. apprentice
Mesleğin gerektirdiği bilgi, beceri ve alışkanlıkları iş süreci içerisinde öğrenmek üzere bir usta yanında çalışan işçi.
çırak İng. apprentice
Görevlendirildiği iş üzerinde bilgisi ve niteliği olmayan ve ustalarca uygulayıcı durumuna getirilebilmek amacıyla eğitilen çocuk ya da kişi.
Kar.): Karagöz ustasının yardımcısı. Usta, çırağa hangi oyunları oynatacağını söyler, çırak da "tasvir" leri sırasıyla perde içindeki ipe dizer. Çırak ustanın sanatını öğrenmeğe de dikkat eder.çırak
Usta âşıkların yetiştirdiği çömez, öğrenci. (Geleneğe göre, ozan, usta âşıklara hizmet ederek yetişirdi, bk. usta.)
çırak
1. Yün döğmekte kullanılan sopa. (*Yalvaç -Isparta) 2. Semer dikilirken, kamış ve deriyi toplu tutmağa yarayan, (T) harfini andıran sapı tahta, ucu demir araç. (Işıklar *Bornova -İzmir)
çırak, (çıra, çırağ)
Işık, kandil
çırak için benzer kelimeler
çırak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'ı', 'r', 'a', 'k', şeklindedir.
çırak kelimesinin tersten yazılışı karıç diziliminde gösterilir.