çocuk

çocuk, -ğu

a. 1. Küçük yaştaki oğlan veya kız: “Çocuğun bir sütninesi vardı.” -R. H. Karay. 2. Soy bakımından oğul veya kız, evlat: “Anası olacak bir kadın çocuğu omuzundan yakalamış.” -B. R. Eyuboğlu. 3. Bebeklik ile erginlik arasındaki gelişme döneminde bulunan oğlan veya kız, uşak: “Çocuk köşeyi dönerken ana arkasından su içmeye gitti.” -B. R. Eyuboğlu. 4. Genç erkek. 5. mec. Büyükler arasında daha az yaşlı olan kişi. 6. mec. Büyüklere yakışmayacak daha çok küçüklerin yapabileceği gibi davranan kimse: Otuz yaşında ama hâlâ çocuk. 7. mec. Belli bir işte yeteri kadar deneyimi ve yeteneği olmayan kimse.


çocuk Fr. Enfant
çocuk

Çocuk (bk. çucuk)


çocuk İng. child

Bebeklik çağı ile erginlik çağı arasındaki gelişme döneminde bulunan insan.


çocuk için benzer kelimeler


çocuk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'o', 'c', 'u', 'k', şeklindedir.
çocuk kelimesinin tersten yazılışı kucoç diziliminde gösterilir.