çul

çul Ar. c°l

a. 1. Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma: “Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu.” -Ö. Seyfettin. 2. Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü: Ata çul örtmek. 3. esk. Tekke mensuplarının büründüğü örtü. 4. tkz. Giyim, giysi.


çul

1. İç çamaşırı. 2. İçine bez doldurulan minder. 3. Elbise.


çul

Minder.


çul

Çul; atın eğer örtüsü; ince minder; eskimiş giyim eşyası. || çul çapıt: değersiz giyim eşyası


çul

Kendirden dokunmuş kilim


çul

1. Kışın, köpeklerin üşümemesi için sırtlarına geçirilen, bezden yapılmış bir örtü. (Erenköy, Yayla -Eskişehir) 2. Saman taşımak için kullanılan çuval. (Beyağıl *Ulukışla -Niğde) 3. Keçi kılından yapılmış kilim. (Eksile, May *Çumra -Konya) 4. Eski kumaş ve bezden yapılan yaygı. (*Terme -Samsun)


çul için benzer kelimeler


çul, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'u', 'l', şeklindedir.
çul kelimesinin tersten yazılışı luç diziliminde gösterilir.