dahil

a. esk. Bir işe karışmış olma, karışma.

Vezne.

Dâhil

Osmanlılarda bilginler sınıfına (ilmiyeye) özgü bir aşama.

a. (da:hil) 1. İç, içeri: “Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler.” -Atatürk. 2. zf. İçinde, ... ile birlikte: “Bütün bu insanlar, amcası dâhil tiyatroda perdenin açılmasını bekler gibidir.” -T. Buğra.

dahil için benzer kelimeler

dahil, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'a', 'h', 'i', 'l', şeklindedir.
dahil kelimesinin tersten yazılışı lihad diziliminde gösterilir.