dava

dava Ar. da¤v¥

a. (da:va:) huk. 1. Korunmanın bir hüküm ile sağlanması için yargı organlarına başvurma. 2. Sav: “Erkekler davalarını hanımlar kadar hararetle müdafaa edememişlerdir.” -H. C. Yalçın. 3. mec. Sorun: “O kırkyıllık davada beyhude akıntıya kürek çekmişiz.” -Y. K. Beyatlı. 4. mec. Ülkü: “Ankara'nın bırakılışını Türkiye'nin ve davanın bırakılışı sayanlar vardı.” -T. Buğra. 5. argo Sevgili.


dava İng. action, suit, lawsuit, claim, dispute, litigation

Yargılıklarca çözümlenmesi gereken uyuşmazlıklar için, yasada gösterilen yöntemine göre açılan ve yapılacak yargılama sonucunda, yargıcın kararıyla yargıya bağlanan uyuşmazlıklara ilişkin istemler.


davâ

Dava, iş, olay


dâvâ

Dava


Dâva Osm. Dava
Dâva Osm. Dava

dava için benzer kelimeler


dava, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'a', 'v', 'a', şeklindedir.
dava kelimesinin tersten yazılışı avad diziliminde gösterilir.