dayı
a. 1. Annenin erkek kardeşi. 2. sf. hlk. Cesur, yiğit. 3. ünl. hlk. Yaşlı erkeklere söylenen bir seslenme sözü: O kadarcık okumaktan kanun anlaşılsa avukata ekmek mi kalırdı, dayı! -S. F. Abasıyanık. 4. mec. Kayırıcı: Bunların çok bariz olan bir tarafı da siyasi dayıları sık sık değiştirmeleridir. -P. Safa. 5. argo Kabadayı. 6. tar. Osmanlı Devleti'nde Tunus, Cezayir ve Trablusgarp'ta seçimle başa getirilen yönetici.
dayı
1. Güzel, iyi. 2. Cesur, babayiğit: Allah için dayı adamdır. 3. bk. dayıbaşı.
dayı
Amele başı
dayı
1. Gösterişli, hoş, güzel: Çiçekler dayı dayı kokar gâri. 2. Eliaçık.
dayı İng. Dey
Osmanlılar döneminde Tunus, Cezayir ve Trablusgarp'ta yerli ileri gelenlerce seçimle başa geçirilen yöneticilere verilen san.
Dayı Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Annenin erkek kardeşi. 2. Birini kayırıp koruyan saygın kimse. 3. Kabadayı, külhanbeyi. 4. Güzel, iyi.
dayı için benzer kelimeler
dayı, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'a', 'y', 'ı', şeklindedir.
dayı kelimesinin tersten yazılışı ıyad diziliminde gösterilir.