dazlak

dazlak

sf. Başında saçı olmayan (kimse, baş), daz: “Adam kel kafalıydı ve gecenin karanlığında bile dazlak kafası uzaktan seçiliyordu.” -O. Aysu.


dazlak

Otsuz, çıplak arazi, tepe


dazlak

1. Ayı. 2. Leylek.


dazlak

Ham meyve.


dazlak

Bir kısmı hafifçe yanmış şey.


dazlak

Kaba adam, terbiyesiz: Bir türlü yola geleceği yok, dazlak adamın biri.


dazlak, (tazlak)

1. Saçsız, kel. 2. Üzerinde ot bitmemiş (yer)


Dazlak

Erzurum ili, Narman ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


dazlak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'a', 'z', 'l', 'a', 'k', şeklindedir.
dazlak kelimesinin tersten yazılışı kalzad diziliminde gösterilir.