dazlak
sf. Başında saçı olmayan (kimse, baş), daz: Adam kel kafalıydı ve gecenin karanlığında bile dazlak kafası uzaktan seçiliyordu. -O. Aysu.
dazlak
Otsuz, çıplak arazi, tepe
dazlak
1. Ayı. 2. Leylek.
dazlak
Ham meyve.
dazlak
Bir kısmı hafifçe yanmış şey.
dazlak
Kaba adam, terbiyesiz: Bir türlü yola geleceği yok, dazlak adamın biri.
dazlak, (tazlak)
1. Saçsız, kel. 2. Üzerinde ot bitmemiş (yer)
Dazlak
Erzurum ili, Narman ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
dazlak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'a', 'z', 'l', 'a', 'k', şeklindedir.
dazlak kelimesinin tersten yazılışı kalzad diziliminde gösterilir.