dışarı

dışarı

a. 1. Dış çevre, dış yer, hariç, içeri karşıtı: “Dışarıda karlar erimeye başlamış.” -A. Ümit. 2. Kişinin konutundan ayrı olan yer: “Dışarıda, çocuklar birdirbir oynamaya dalmışlardı.” -A. İlhan. 3. Yurt dışı: “Dışarıyla iyi geçiniyorduk, Yunanlılarla az kalsın birleşecek kadar sıkı fıkı idik.” -B. Felek. 4. zf. Dışa, dış çevreye: “Artık komutanlardan başka hiç kimse dışarı çıkmazdı.” -A. İlhan.


dışarı Fr. Externe
dışarı

Sofa.


dışarı için benzer kelimeler


dışarı, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ı', 'ş', 'a', 'r', 'ı', şeklindedir.
dışarı kelimesinin tersten yazılışı ıraşıd diziliminde gösterilir.