dışarı

dışarı

a. 1. Dış çevre, dış yer, hariç, içeri karşıtı: Dışarıda karlar erimeye başlamış. -A. Ümit. 2. Kişinin konutundan ayrı olan yer: Dışarıda, çocuklar birdirbir oynamaya dalmışlardı. -A. İlhan. 3. Yurt dışı: Dışarıyla iyi geçiniyorduk, Yunanlılarla az kalsın birleşecek kadar sıkı fıkı idik. -B. Felek. 4. zf. Dışa, dış çevreye: Artık komutanlardan başka hiç kimse dışarı çıkmazdı. -A. İlhan.

dışarı Fr. Externe
dışarı

Sofa.

dışarı için benzer kelimeler

aşağı-dışarı doğrultu

aya dışarı

ayağı dışarı

dalağı dışarı

dediğinden (dışarı) çıkmak

dışarı atım

dışarı atmak

dışarı ayaklı

dışarı, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ı', 'ş', 'a', 'r', 'ı', şeklindedir.
dışarı kelimesinin tersten yazılışı ıraşıd diziliminde gösterilir.