döğecek

döğecek

1.bk. döveç-1. 2. Sert taneleri ezmeye yarayan ağaç tokmak: Döğeceği getir de şu tarhanayı ezelim. 3. Mısır, arpa vb. tahılın döğülüp kepeğinin çıkarıldığı yer. 4.bk. döğeç-2.


döğecek

Çamaşırı döğerek yıkamaya yarayan ağaç tokaç.


döğecek, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'ğ', 'e', 'c', 'e', 'k', şeklindedir.
döğecek kelimesinin tersten yazılışı keceğöd diziliminde gösterilir.