dönemeç

dönemeç, -ci

a. 1. Bir yolun yön değiştirdiği yer, viraj: Saffet Bey ilk dönemeci döner dönmez, yamağın eline cep saatimi tutuşturup şiddetli emir verdim. -A. Gündüz. 2. mec. Bir durum, tutum, davranış ve düşüncedeki aşama.

dönemeç

Köşebaşı, yolun kıvrım yeri, viraj.

dönemeç İng. curve
Dönemeç

Van ili, Edremit ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

dönemeç için benzer kelimeler

dönemeç gözlemcileri

dönemeç yüksekliği

dönemeç, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'n', 'e', 'm', 'e', 'ç', şeklindedir.
dönemeç kelimesinin tersten yazılışı çemenöd diziliminde gösterilir.