döngün

döngün Fr. Vertige
döngün

1. Dargın. 2. Bir tarafa dost görünüp de onlardan aldığı havadisleri karşı tarafa götüren, satılmış kimse: Veli döngün, onun yanında gizli söz söylemen.

döngün

Tadı değişmiş, ekşimiş (yemek): Yemeğin tadında döngünlük var.

döngün

Hastalığı iyiliğe dönmüş durumda olan: Çok şükür hasta döngün durumda.

döngün

Sözünde durmayan, dönek.

---

döngün için benzer kelimeler

---

döngün, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'n', 'g', 'ü', 'n', şeklindedir.
döngün kelimesinin tersten yazılışı nügnöd diziliminde gösterilir.