dönüşme

dönüşme

a. 1. Dönüşmek işi, tahavvül. 2. db. Benzeşme.

dönüşme İng. decomposition

Sözcük içinde, yan yana düşen iki sesten birincinin, ikincisinin etkisiyle değişmesi: Geçti> (geşti) , açtı> (aştı) , açlık> (aşlık) , Necdet> Nejdet, Neclâ> Nejlâ, İclâl> İjlâl vb.

dönüşme İng. decomposition

Kelime içindeki seslerin biribirleri üzerindeki etkileri ile bir sesin başka bir sese veya bir kelimenin bütünü ile daha değişik bir ses yapısına dönüşmesi: ağaç>ayeç, baba>buba, göçtü>göşdü, bugün>bBo[, takı>daVı>daha, yañı>yeni vb.

dönüşme için benzer kelimeler

karşıta dönüşme

dönüşme, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'n', 'ü', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
dönüşme kelimesinin tersten yazılışı emşünöd diziliminde gösterilir.