dörtlük
a. 1. mat. Birbirine dik iki çap boyunca dörde bölünmüş dairenin her bir dilimi. 2. ed. Dört dizelik bölümlerden oluşmuş şiir veya şiir parçası, kıta. 3. müz. Birlik notanın dörtte biri uzunluğunda nota. 4. sf. Dört taneden oluşmuş, dört tane alabilen: Dörtlük cezve.
dörtlük İng. quadrature
Birbirine dik iki çap boyunca dörde bölünmüş dairenin her i bir dilimi; bir gezegenin uzanımının 90° olması durumu.
dörtlük İng. quadrant
Düzlemde Dekart konaç dizgesini oluşturmaya yarayan konaç eksenlerinin düzlemde ayırdığı dört bölgeden her biri.
dörtlük
Halk yazmında, dört dizeden oluşan en küçük koşuk birimi.
dörtlük için benzer kelimeler
dörtlük, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'ö', 'r', 't', 'l', 'ü', 'k', şeklindedir.
dörtlük kelimesinin tersten yazılışı kültröd diziliminde gösterilir.