düğüncü

düğüncü

a. 1. Düğün sahibi, toycu. 2. Düğün çağrıcısı. 3. Düğüne katılan kimse: “Düğüncüler akşama kadar güneş altında pişmiş, bıkmış, yanmış oldukları için rakı sofrasına pekçe sokuldular.” -M. Ş. Esendal.


düğüncü

1. Bekâra kız arayan kadın ve erkek. 2. Düğün alayına katılanlar.


düğüncü, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ü', 'ğ', 'ü', 'n', 'c', 'ü', şeklindedir.
düğüncü kelimesinin tersten yazılışı ücnüğüd diziliminde gösterilir.