düşkün

düşkün

sf. 1. Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, meraklı, tutkun: “Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır.” -H. E. Adıvar. 2. Geçim sıkıntısına düşmüş: “Eski arkadaşının düşkün bulunduğu hâlinden anlaşılıyordu.” -R. H. Karay. 3. Yoksulluk sebebiyle mutluluk ve refahını yitirmiş: “Zavallı, arabasını satmış, düşkün bir hâldeydi.” -Y. K. Beyatlı. 4. Yaşlılık, hastalık vb. sebeplerle çalışma gücünü yitirmiş: “Artık şimdi öyle düşkün bir babayım ki / Yüreğim hun, sayhalarım boğuk boğuktur” -E. B. Koryürek. 5. mec. Değer ve onurunu yitirmiş. 6. mec. Kötü yola düşmüş, ahlaksız: “Emniyet memurları Beyoğlu'nun çalgılı bahçelerinden yüz yirmi düşkün kız derleyip toplamış.” -Y. Z. Ortaç.


düşkün Fr. Caduc, que
düşkün

1. İhtiyar. 2. Halsiz, zayıf.


düşkün için benzer kelimeler


düşkün, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ü', 'ş', 'k', 'ü', 'n', şeklindedir.
düşkün kelimesinin tersten yazılışı nükşüd diziliminde gösterilir.