düşman

düşman Far. duşm¥n

a. 1. Birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kimse, yağı, hasım, antagonist, dost karşıtı: Ben ki dans salonlarına, barlara düşman bir adamımdır. -S. F. Abasıyanık. 2. Birbirleriyle savaşan devletler ve bu devletlerin asker, sivil bütün uyrukları: Her sokak düşmanlarla doluyken o, sevinçli sevinçli şarkı söylüyor. -A. Gündüz. 3. Aralarında birbirleriyle çatışmaya varacak ölçüde anlaşmazlık olan taraflar: Dostumuza güvenmeyelim de düşmanımıza mı güvenelim? -B. R. Eyuboğlu. 4. sf. Bir şeyin yaşamasına, barınmasına engel olan (güç, tutum vb.). 5. mec. Bir şeyi büyük ölçüde kullanıp tüketen kimse: Ekmek düşmanı. 6. mec. Bazı şeylerden nefret eden, tiksinen kimse: İçki düşmanı.

< Far. düşmân) düşman

düşman için benzer kelimeler

ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli

bin dost az, bir düşman çok

borç vermekle, düşman vurmakla

dost ağlatır, düşman güldürür

dost başa, düşman ayağa bakar

dost bin ise azdır, düşman bir ise çoktur

dost düşman

düşman ağzı

düşman, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ü', 'ş', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
düşman kelimesinin tersten yazılışı namşüd diziliminde gösterilir.