düzlem

düzlem

sf. 1. Üzerinde girinti ve çıkıntı olmayan, düz, yassı. 2. a. mat. Üzerine, kesişen iki doğrunun her noktasının dokunması gereken yüzey, müstevi. 3. a. mec. Ortam: “Böyle bir anlaşma var, hem ulusal hem uluslararası düzlemde sessiz bir anlaşma.” -T. Yücel.


düzlem İng. plane

Üzerinde alınan dilemsel iki noktayı birleştiren doğruyu içine alan yüzey.


düzlem İng. plane
düzlem Osm. sath-ı müstevi

(matematik)


düzlem Osm. müstevi

(matematik)


düzlem için benzer kelimeler


düzlem, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ü', 'z', 'l', 'e', 'm', şeklindedir.
düzlem kelimesinin tersten yazılışı melzüd diziliminde gösterilir.