düztaban
düztaban
düztaban Fr. Liopode
düztaban
düztaban Osm. düztaban
a. (dü'ztaban) 1. anat. Doğal ayak kemerinin kaybolması ile oluşan yapısal bozukluk. 2. sf. Tabanı kemerli olmayan, düz olan (kimse). 3. Dar tabanlı bir tür rende. 4. sf. mec. Uğursuz.
düztaban Fr. Liopode
düztaban
Bir çeşit rende.
düztaban Osm. düztaban
Dar tabanlı, tığı tabanı genişliğinde özel rende.
I) Kapı ve pencere lambalarını almakta kullanılan bir marangoz aracı. (*Yalvaç -Isparta)II) Taban kısmı düz olan kayık. (Yukarıtırtar *Yalvaç -Isparta)
düztaban, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'ü', 'z', 't', 'a', 'b', 'a', 'n', şeklindedir.
düztaban kelimesinin tersten yazılışı nabatzüd diziliminde gösterilir.