efendim

ünl. (efe'ndim) 1. Bir sesleniş karşısında “buradayım” anlamında kullanılan bir söz: Hasan! -Efendim! 2. Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak için söylenen bir söz: Ne, ne, ne, ne dediniz efendim! 3. Karşı çıkma, paylama cümlesini pekiştirmek için söylenen bir söz: “Olur mu, efendim! Bu ne sorumsuzluktur, bu ne hafifliktir böyle?” -Z. Selimoğlu.

bk. efendi

efendim için benzer kelimeler

efendim, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'f', 'e', 'n', 'd', 'i', 'm', şeklindedir.
efendim kelimesinin tersten yazılışı midnefe diziliminde gösterilir.