eğim

a. 1. Eğilmiş olma durumu. 2. Bir yüzeyin yatay düzleme doğru eğilmesi, eğiklik, meyil: Yamacın eğimi.

Bir insanda doğuştan gelen özellik ya da yetişme gücü, istidat, anıklık.

Matematiksel bir eğrinin, belirli bir noktasındaki türevinin değeri.

1. Bir düzlemin yatayla yaptığı açısının teğetliği (tanjanlı). 2. Bir eğrinin türevinim belirli bir noktada aldığı değer.

Dekorda kullanılan eğim.

Matematiksel bir eğrinin belirli bir noktasındaki birinci türevinin değeri.

[ eğim, m (bir kalibrasyon doğrusunun) ] Düz bir çizginin düşey ve yatay eksenlerdeki değerleri arasındaki oran.

Bir doğrunun X-ekseniyle yaptığı artı yönlü açının teğetliği.

Düşey uzaklığın, yatay uzaklığa oranı.

(coğrafya, matematik)

1. genel uygulayım: a. Bir yüzeyin düşeye yakın bir konumda olması, eğiklik. b. Bu özelliği gösteren yüzey. 2. bayındırlık, coğrafya: a. Bir yolun yatay düzlemle yaptığı eğilim açısının tanjantı. b. Akaklar ve akarsularda iki noktanın yüzey ayrımının bu noktalar arasındaki eksene göre niceliği. 3. elektrik: Bir yükselticinin girişine uygulanan gerilim değişmesinin çıkıştaki akım yeğinliğine yaptığı etkiyi gösteren nicelik. 4. fizik: Yerin mıknatıssal alanında bulunan bağımsız mıknatıslı bir iğnenin doğrultusuyla yatay düzlem arasındaki açı. 5. gökbilim, matematik: Bir doğrunun bir düzleme ya da başka bir doğruya göre eğik olması durumu.

Eğik bir katmanın yatay bir düzlemle yaptığı açının ölçüsü.

eğim için benzer kelimeler

eğim, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'ğ', 'i', 'm', şeklindedir.
eğim kelimesinin tersten yazılışı miğe diziliminde gösterilir.