eğiş

eğiş

a. Eğme işi.


eğiş

Tandırdaki ateşleri karıştırmaya ve düzelmeye yarayan bir araç.


eğiş

Kazan ya da teknedeki hamuru kazımaya yarayan bir çeşit araç.


eğiş

1. Ekmeği tandırdan almak için demirden yapılan bir ucu eğik, bir ucu yassı araç. 2. Kazan ya da teknedeki hamuru kazımaya yarayan bir çeşit araç. 3. bk. eyiş (I)-1. 4. bk. egiş (I)-4. 5. Hamur kesmek için kullanılan bir araç. 6. Ucu kıvrık demir parçası. 7. Sebze fidelerinin diplerini hafifçe eşeleyip yumuşatmak için kullanılan ucu eğri demir araç. 8. Üvendirenin bir tarafında sabana tutturulan çamurları kazımaya yarayan demir araç. 9. Kovandan bal almak için kullanılan demir araç.


eğiş

1. Sert ve küçük taneler halinde yağan kar, bulgurcuk. 2. Yavaş yavaş yağan yağmur.


eğiş

1. Tahıl ve bostanları sulamak için sabanla açılan yol. 2. Bostan ekmek için yapılan çift çizgi.


eğiş

Ateş küreği.


eğiş

Ekmeği tandırdan almakta kullanılan bir yanı yassı, demir araç.


eğiş

1. Hamur kesmek ve kazımakta kullanılan demir araç. 2. bk. esiren-1.


eğiş, [eniş]

1. Tandırdan ekmek çıkarmakta kullanılan demir araç. (Kırçiçeği *Susuz -Kars; *Gürün -Sivas) [eyiş -1] : (Küllük *Iğdır -Kars) 2. Teknede kalan hamurları kazımakta kullanılan demir araç. (*Susuz -Kars; *Bor -Niğde) [eniş] : (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya)


eğiş

1. Ucu çengelli bir demir. 2. Kurumuş hamuru ve hamur bulaşığını tekneden kazımaya yarayan âlet.


eğiş için benzer kelimeler


eğiş, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'ğ', 'i', 'ş', şeklindedir.
eğiş kelimesinin tersten yazılışı şiğe diziliminde gösterilir.