eğmeç
eğmeç, -ci
eğmeç
eğmeç
eğmeç
eğmeç
eğmeç
eğmeç
a. 1. Kavis. 2. Çay ve ırmağın dönemeç yeri.
eğmeç
Ağaç dallarını eğmek için kullanılan ucu eğri sırık.
eğmeç
Vücuttaki eklem yerleri.
eğmeç
1. Loğ taşının yay biçimindeki ağaç sapı. 2. bk. egmecek. 3. Kuş tutmak için kullanılan sepetlerin ağzına takılan yay gibi ağaç parçası. 4. Baston. 5. Üzerine cibinlik konulan ağaçtan yapılmış araç. 6. Tek atlı arabalarda hayvanın boynuna geçirilen hamut. 7. Kuyudan su çekmek için kullanılan ucu eğri ağaç.
eğmeç
1. bk. eymeç (II). 2. Çay ya da ırmağın kıvrıntı yeri.
eğmeç
Kıvrıntı, viraj.
eğmeç
Yay.
eğmeç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'ğ', 'm', 'e', 'ç', şeklindedir.
eğmeç kelimesinin tersten yazılışı çemğe diziliminde gösterilir.