epifit
epifit Fr. épiphyte
epifit İng. epiphyte
epifit İng. epiphyte
a. bit. b. Üst bitken.
epifit İng. epiphyte
(Yun. epi: üzerinde; phyton: bitki) 1. Bir bitkinin dış yüzeyinde yaşayan fakat ondan su ya da besin almayan bitki. 2. İnsan ya da hayvan üzerinde yaşayan ektoparazit bir bitki.
epifit İng. epiphyte
Bitki üzerinde yaşayan.
epifit, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'p', 'i', 'f', 'i', 't', şeklindedir.
epifit kelimesinin tersten yazılışı tifipe diziliminde gösterilir.