er

er

(I) a. 1. Erkek: “Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır.” -T. Buğra. 2. İşini iyi bilen, yetenekli kimse: “Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister.” -N. Ataç. 3. sf. Kahraman, yiğit. 4. ask. Rütbesiz asker, nefer: “Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır.” -S. Birsel. 5. hlk. Koca.

II) zf. hlk. Erken: “Er sabah kalktım ki sular çağlıyor” -Halk türküsü.


er Fr. Mâle
er

Koca.


er

Sahur.


er

Her


er

Her (bk. her)


er

< ET er: koca. || ere getmek: kocaya varmak || (oy gızım) er bulamiyasan!: kargış sözü


er

< ET ir: erken. || er evleden: öğleye doğru


er

Eğer


er

Erken


er

Koca, zevç


er

Yiğit, delikanlı


er

Erken // er gec: mutlaka, bilahare


er İng. soldier

Karınca ve termit sosyetelerinde koloninin işlerini paylaşan, kanatsız ve büyük başlı işçi bireylerden oluşan sınıf. Asker, nefer.


er Fr. soldat

(zooloji)


er İng. soldier

Karınca ve termit sosyetelerinde bulunan bir sınıf, kanatsız ve büyük başlı olan ve işçi bireylerle birlikte koloninin işlerini paylaşan birey grubu.


er (I)

1. Koca, zevç. 2. Erkek, kişi. 3. Yiğit, bahadır, kahraman.


er (II), (ir)

Erken, erken zaman.


Er

kim. Erbiyum elementinin simgesi.


Er Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Erkek. 2. Kahraman, yiğit. 3. Aşamasız asker.


ER

bk. endoplâzmik retikulum


ER İng. endoplasmic reticulum

Endoplazmik retikulum.


er, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', şeklindedir.
er kelimesinin tersten yazılışı re diziliminde gösterilir.