er
(I) a. 1. Erkek: Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. -T. Buğra. 2. İşini iyi bilen, yetenekli kimse: Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. -N. Ataç. 3. sf. Kahraman, yiğit. 4. ask. Rütbesiz asker, nefer: Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. -S. Birsel. 5. hlk. Koca.
II) zf. hlk. Erken: Er sabah kalktım ki sular çağlıyor -Halk türküsü.er Fr. Mâle
er
Koca.
er
Sahur.
er
Her
er
Her (bk. her)
er
< ET er: koca. || ere getmek: kocaya varmak || (oy gızım) er bulamiyasan!: kargış sözü
er
< ET ir: erken. || er evleden: öğleye doğru
er
Eğer
er
Erken
er
Koca, zevç
er
Yiğit, delikanlı
er
Erken // er gec: mutlaka, bilahare
er İng. soldier
Karınca ve termit sosyetelerinde koloninin işlerini paylaşan, kanatsız ve büyük başlı işçi bireylerden oluşan sınıf. Asker, nefer.
er Fr. soldat
(zooloji)
er İng. soldier
Karınca ve termit sosyetelerinde bulunan bir sınıf, kanatsız ve büyük başlı olan ve işçi bireylerle birlikte koloninin işlerini paylaşan birey grubu.
er (I)
1. Koca, zevç. 2. Erkek, kişi. 3. Yiğit, bahadır, kahraman.
er (II), (ir)
Erken, erken zaman.
Er
kim. Erbiyum elementinin simgesi.
Er Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Erkek. 2. Kahraman, yiğit. 3. Aşamasız asker.
ER
bk. endoplâzmik retikulum
ER İng. endoplasmic reticulum
Endoplazmik retikulum.
er, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'r', şeklindedir.
er kelimesinin tersten yazılışı re diziliminde gösterilir.