erdem

erdem

a. 1. Ahlakın övdüğü iyi olma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk vb. niteliklerin genel adı, fazilet: “Spor, alçak gönüllülük gibi bir erdem aşılar sporcuya.” -N. Cumalı. 2. fel. İnsanın ruhsal olgunluğu.


erdem İng. virtue

1. İstencin ahlaksal iyiye yönelmesi. 2. İnsanın tinsel ve ruhsal yetkinliği. // Felsefe tarihi boyunca erdem kavramına değişik anlamlar verilmiştir. Filozofların ahlak öğretileri, genellikle erdeme -ahlaksal iyiye- verdikleri anlamla birbirinden ayrılırlar. Plüton'dan beri temel erdemler olarak şunlar sayılır: bilgelik, yiğitlik, doğruluk, ölçülülük.


erdem

Fazilet, hüner.


Erdem Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Ahlakın övdüğü iyilikçilik, acıma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk gibi niteliklerin genel adı, fazilet.


Erdem

Mardin ili, Kızıltepe ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Erdem

Şırnak ili, Dicle bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


erdem, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', 'd', 'e', 'm', şeklindedir.
erdem kelimesinin tersten yazılışı medre diziliminde gösterilir.