eren

eren

a. din b. 1. Ermiş: “Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi.” -Ö. Seyfettin. 2. Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse.


eren

Amaç, erek.


eren

Dirlik, erinç.


eren

Dost.


eren

Ölü çıkan eve komşuları tarafından götürülen yemek.


eren

Hayırlı çocuk.


eren

Kızılcık.


eren

Ölü çıkan eve getirilen yemek


eren

Ölü çıkan eve götürülen yemek


eren, (erenler)

1. Erkek. 2. Kahraman, bahadır, babayiğit. 3. Erler, yiğitler, kahramanlar. 4. Allaha ermiş kimse. 5. Rical, tecrübeli, akıllı kimseler.


Eren Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse. 2. Deneyimli, akıllı kimseler. 3. Dost. 4. Hayırlı çocuk.Cinsiyet: Erkek 1. Erkek. 2. Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse. 3. Deneyimli, akıllı kimseler. 4. Dost. 5. Hayırlı çocuk.


Eren

Çorum ili, Alaca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Eren

Kars ili, Digor ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


eren için benzer kelimeler


eren, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', 'e', 'n', şeklindedir.
eren kelimesinin tersten yazılışı nere diziliminde gösterilir.