ergen

ergen

sf. 1. Döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin, yeni yetme, akil baliğ, baliğ. 2. Henüz evlenmemiş, bekâr.

ergen Fr. Célibataire
ergen

Kızılcık.

ergen

Olgunlaşmış, olmuş.

ergen

< ermek: yetişkin; henüz evlenmemiş. || ergenlik gız: gelinlik kız

ergen

Bekâr

ergen

Genellikle kutsal günlerde, kızartılarak çocuklara dağıtılan küçük yufkalar. (Karacaviran *Seydişehir -Konya)

ergen

Bekâr, evli olmayan.

Ergen Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Ergenlik çağında olan. 2. Henüz evlenmemiş.

Ergen

Şanlıurfa ili, Bucak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

ergen için benzer kelimeler

---

ergen, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', 'g', 'e', 'n', şeklindedir.
ergen kelimesinin tersten yazılışı negre diziliminde gösterilir.