ergen
sf. 1. Döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin, yeni yetme, akil baliğ, baliğ. 2. Henüz evlenmemiş, bekâr.
ergen Fr. Célibataire
ergen
Kızılcık.
ergen
Olgunlaşmış, olmuş.
ergen
< ermek: yetişkin; henüz evlenmemiş. || ergenlik gız: gelinlik kız
ergen
Bekâr
ergen
Genellikle kutsal günlerde, kızartılarak çocuklara dağıtılan küçük yufkalar. (Karacaviran *Seydişehir -Konya)
ergen
Bekâr, evli olmayan.
Ergen Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Ergenlik çağında olan. 2. Henüz evlenmemiş.
Ergen
Şanlıurfa ili, Bucak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
ergen için benzer kelimeler
ergen, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'r', 'g', 'e', 'n', şeklindedir.
ergen kelimesinin tersten yazılışı negre diziliminde gösterilir.