ergin

ergin

sf. 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş: Ergin yemiş. Ergin ekin. 2. huk. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan (kimse), reşit: “Oğlunun bilgin, ergin, akıllı, uslu olmasını istiyordu.” -N. Araz.


ergin Fr. Pubère
ergin

Çürümeye yüz tutmuş meyve.


ergin

Havı dökülmüş, erimiş, akmış kumaş.


ergin

Ergin, ermiş olan


ergin İng. adult

Organizmaların eşeysel olgunluğa erişmiş olması; eşey organlarında eşey hücrelerinin olgunlaşarak çalışmaya başlaması.


ergin Osm. mûr
ergin

reşîd.


ergin Osm. reşid

(zooloji)


ergin İng. mature

Eşeysel olgunluğa erişmiş canlı.


ergin İng. adult

Organizmaların eşeysel olgunluğa erişmesi, yani eşeylik organlarında eşeylik gözelerinin olgunlaşarak çalışmaya başlaması.


Ergin Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Olgunlaşmış, yetişmiş kimse.


Ergin

Ankara ili, Balâ ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Ergin İng. Majeur

ergin için benzer kelimeler


ergin, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', 'g', 'i', 'n', şeklindedir.
ergin kelimesinin tersten yazılışı nigre diziliminde gösterilir.