eş zamanlı

eş zamanlı

sf. 1. Başlamalarıyla bitmeleri arasında geçen zaman eşit olan (olaylar), senkronik: “Oysa tetiğe basılmasıyla merminin bedene saplanması eş zamanlı değildir.” -İ. O. Anar. 2. Aynı zamanda oluşan.


eş zamanlı İng. synchroneous

Dönemi ve evresi özdeş olan (olaylar).


eş zamanlı İng. synchronic

Bir dil olayının, bir dil konusunun tarihî devirlerdeki değişme ve gelişmelerini dikkate almayarak, yalnız belirli bir zaman kesiti içindeki durumunu inceleyen. bk. eş zamanlılık.


eş zamanlı için benzer kelimeler


eş zamanlı, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'ş', ' ', 'z', 'a', 'm', 'a', 'n', 'l', 'ı', şeklindedir.
eş zamanlı kelimesinin tersten yazılışı ılnamaz şe diziliminde gösterilir.