esas

esas Ar. es¥s

a. (esa:sı) 1. Bir şeyin özünü oluşturan ana öge, temel. 2. Bir iş veya sözde doğru biçim: Bu işin esası böyle değil. 3. sf. Ana, temel olarak alınan, başlıca, asal, esasi: Esas düşünce. Esas görev.

< Ar. esâs) esas, asıl

esas

< Ar. esâs: esas; esasen. || eses

esas için benzer kelimeler

Cauchy esas değeri

esas belirti

esas cümle

esas donlar

esas duruş

esas fiil

esas hücreler

esas minör

esas, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 's', 'a', 's', şeklindedir.
esas kelimesinin tersten yazılışı sase diziliminde gösterilir.