esik
a. hlk. Çukur yer.
esik
Kadın.
esik
1. Çukur yer. 2. Tepelerin düz kısmı. 3. Vadi. 4. Hafif sırt, yamaç. 5. Uçurum. 6. Sel yarıntısı. 7. Dağ ve tepelerde suların ayrı ayrı yamaçlara ayrılıp aktığı bölge. 8. Rüzgâr almayan kuytu yer. 9. Hafif rüzgâr alan ve rüzgârların üzerini yaladığı yüksek arazi parçaları. 10. Suyu kesilmiş dere.
esik
1.bk. eysiyh. 2. Günü dolmadan doğan çocuk.
esik
Eksik, noksan
esik
1. Eksik. 2. Kadın
esik
bk. kırık.
esik
Saz'da tellerin bağlandığı ağaç eşik. (Karaağaç -Bilecik)
esik, (isik)
İnce uzun yol şeklindeki sel yarıntısı veya kurumuş dere yatağı.
esik için benzer kelimeler
esik, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 's', 'i', 'k', şeklindedir.
esik kelimesinin tersten yazılışı kise diziliminde gösterilir.