esir

(I) a. 1. Tutsak: “Meyhaneden çıktığında sarhoş kafayla bir esir gemisine binmiş, güvertede sızıp kalmıştı.” -İ. O. Anar. 2. Köle. 3. mec. Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse: Onun güzelliğinin esiri oldular.

(II) a. (esi:ri) fiz. 1. Atomlar arasındaki boşluğu ve bütün evreni doldurduğu varsayılan, ağırlığı olmayan, ısı ve ışığı ileten töz. 2. Hava.

Sıra, zaman, aralık, mevsim.

Esir, bk. yesir

Çağ, vakit

bak. esir

(fizik)

esir için benzer kelimeler

esir, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 's', 'i', 'r', şeklindedir.
esir kelimesinin tersten yazılışı rise diziliminde gösterilir.