esir

esir Ar. es³r

(I) a. 1. Tutsak: “Meyhaneden çıktığında sarhoş kafayla bir esir gemisine binmiş, güvertede sızıp kalmıştı.” -İ. O. Anar. 2. Köle. 3. mec. Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse: Onun güzelliğinin esiri oldular.

esir Ar. e²³r

(II) a. (esi:ri) fiz. 1. Atomlar arasındaki boşluğu ve bütün evreni doldurduğu varsayılan, ağırlığı olmayan, ısı ve ışığı ileten töz. 2. Hava.

esir

Sıra, zaman, aralık, mevsim.

< Ar. esîr) esir

esir

Esir, bk. yesir

esir

Çağ, vakit

esir

bak. esir

esîr Fr. éther

(fizik)

---

esir için benzer kelimeler

---

esir, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 's', 'i', 'r', şeklindedir.
esir kelimesinin tersten yazılışı rise diziliminde gösterilir.