eskilik

eskilik, -ği

a. Eski olma durumu, antikite: “Öyle bir yaştaydık ki eskiliğin oluşturduğu eksikler nedir, bilmiyorduk.” -A. Kutlu.


eskilik

Merada bir yıl ya da daha eskiden kalan otlanmamış ve çiğnenmemiş kuru ot bulunan yer.


eskilik

Kadının ahlaken düşük olması.


eskilik

Derilerin kireçten çıkarıldıktan sonra konulduğu yer.


eskilik

Yemeği yapılan bir çeşit ot.


eskilik İng. archaism

Eskiden kalma; yazı ve konuşma dilinde artık kullanılıştan düşmüş olan, dilin daha eski veya tarihî devirlerine ait kelime, deyim ve şekiller: adaklı «sözlü», ağu «ağı, zehir»; demirî «demir rengi», patlıcanî «patlıcan rengi», portakalî «portalak rengi», gendüzi «kendisi», gözgü «ayna», ıldız «yıldız», ogrı «hırsız», urmak «vurmak», sayrı «hasta», akıl kulağına okumak «aklına getirmek, hatırına düşürmek» vb. Ayrıca bk. eski kelime.


eskilik, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 's', 'k', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
eskilik kelimesinin tersten yazılışı kilikse diziliminde gösterilir.