eşme
a. 1. Eşmek işi. 2. hlk. Kaynak, pınar.
eşme Fr. Ravivement, abraison, avivement
eşme
Kaynak, göze, pınar.
eşme
Ağaçsız yerlerde, hayvanları sıcaktan korumak için yapılan gölgelik.
eşme
1. Toprağı kazarak açılmış küçük çukurlar. 2. Yağmur sularını toplamak için toprağa kazılan çukur.
eşme
Pamuktan yapılmış sicim, kırnap.
eşme
Kuş vurmak için çocukların kullandıkları ok, yay.
eşme
Pınardan çıkan suyu biriktirmek için açılan çukur.
eşme
Azacık eşilmekle su çıkan kuyu.
Eşme
öz. a. (e'şme) Uşak iline bağlı ilçelerden biri.
Eşme
Bingöl ili, Kiğı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Eşme
Çorum ili, Sungurlu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Eşme
Diyarbakır ili, Silvan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Eşme
Kocaeli ili, Derbent bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Eşme
Mardin ili, Kızıltepe ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Eşme
Sakarya ili, Geyve ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
eşme için benzer kelimeler
eşme, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
eşme kelimesinin tersten yazılışı emşe diziliminde gösterilir.