etene
a. anat. 1. Döl eşi. 2. bit. b. Meyve yaprağında yumurtacıkların bağlı olduğu bölüm.
etene
İnsan ya da hayvan eşi, sonu.
etene
Herhangi bir yiyeceğin posası: -Yemek yanmış da etenesi kalmış.
etene
bk. eten.
etene İng. placenta
Memelilerde fetüsün besin gereksinimini karşılamak ve atık ürünlerini atmak amacıyla, korion ve döl yatağı mukozasının birbiriyle birleşmesinden oluşan anneyle fetüs arasında ilişkiyi sağlayan, allantoyis, amniyon ve vitellus keselerinden oluşan geçici bir organ, eş, son, eten, etene, yavru zarları, meşime, plasenta, fetal membran. Buradan östrojen, progesteron, gebe kısrak serum gonadotropini, insan koryonik gonadotropini, insan koryonik somatomammotropini, relaksin gibi hormonlar salınır.
Etene Osm. Meşime
etene, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 't', 'e', 'n', 'e', şeklindedir.
etene kelimesinin tersten yazılışı enete diziliminde gösterilir.