ezgin
sf. hlk. 1. Paraca durumu bozuk olan (kimse). 2. Çok cefa görmüş (kimse): Emir, hüküm altında yetişmiş bir sığıntı olduğunu çekingen, ezgin tavrıyla daima belli ederdi. -R. H. Karay. 3. Çürük, ezik (meyve). 4. mec. Üzüntü veren: Bir gece önce çadırın kenarında dinlediğimiz o ezgin, baygın nağmeyi tutturdu. -O. C. Kaygılı.
ezgin
1. Paraca durumu bozuk olan (kimse). 2. Çok cefa görmüş, her çeşit işe girmiş, çok küçük yaşda hayatın zorluklarını görmüş (kimse). 3. Yorgun olan (kimse).
ezgin
Keten tohumu.
ezgin
Zayıf hayvan.
ezgin
Çürük, ezik meyve.
ezgin
Yorgun, bitkin.
ezgin
Kederli, gamlı, üzgün.
Ezgin Köken: T.
Cinsiyet: Kız Senin ezgin, nağmen anlamında kullanılan bir ad.
ezgin için benzer kelimeler
ezgin, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'z', 'g', 'i', 'n', şeklindedir.
ezgin kelimesinin tersten yazılışı nigze diziliminde gösterilir.