ezici

ezici

sf. 1. Ezme işini yapan (kimse veya şey). 2. Yıpratan, bunaltan, sıkıntılı: “Hep ağır, ezici, sıkıntılı şeyler düşündükleri belliydi.” -S. F. Abasıyanık. 3. mec. Üstün gelen, yok eden, ağır basan: Ezici çoğunluk.


ezici Fr. Contondent

ezici, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'z', 'i', 'c', 'i', şeklindedir.
ezici kelimesinin tersten yazılışı icize diziliminde gösterilir.